Krijgt u voldoende aandacht ?

Ik zit nog in vakantiestress. Het verbaast me niet als u vindt dat ik daar rijkelijk laat mee ben. De vakantie ligt voor de meesten alweer in de kast, keurig opgeslagen op glanzend fotopapier of op videoband. Maar een enkeling zoals ik is nog druk bezig met het knip- en plakwerk om de vakantie wat mooier te maken. Want als een ding belangrijk is in het leven, dan is het wel een mooie vakantie.

Vooraf zijn we er druk mee, om uit te zoeken waar we dit jaar naar toe gaan. En omdat de halve wereld om de hoek ligt, en de andere helft maar een straat verder is, zijn we wel gedwongen om alle opties de revue te laten passeren. Appelscha is niet verder rijden dan twee kinderliedjes van Bert en Ernie, als je naar Frankrijk rijdt, ben je er echt helemaal uit (hoewel ook weer helemaal in, half Nederland ligt in de zomer geografisch een vijfhonderd tot duizend kilometer zuidelijker), maar Bali blijft beter voor de presentatie achteraf.

Want dat blijft belangrijk, wat heb je te vertellen. Waar ben jij geweest, is in het na-seizoen een veel gehoorde vraag. En ja, dat moet u toegeven, u hebt meer woorden nodig om duidelijk te maken dat die vakantie in Emmen echt fantaastisch was, dan dat u zacht en enigszins ingehouden zegt: Bali. Niet dat ik er ooit geweest ben, maar ik kan het wel zachtjes voor me uit prevelen: Bali. Net of je er zelf een beetje interessanter van wordt.

Bij Appelscha reageert de ander op zijn best met een monter: “Nou, dat is in elk geval niet ver rijden”, maar stokt dan al snel in zijn belangstelling. Engeland roept de vraag op “En, had je nog een beetje redelijk weer?” Is het u wel eens opgevallen hoe stereotype deze vragen zijn? Wat zou nu het zacht gefluisterde Bali oproepen? Ach, ik wil het niet weten. Ik ben er toch niet geweest en kan er niets over vertellen. Ik zal op een andere manier proberen de belangstelling van anderen te wekken, het is niet anders.

Zelfwaardering wordt gevoed door contacten met anderen. De tijd dat ons zelfgevoel op vakantie kan, dat het er even niet meer toe doet wat de ander van ons vindt, is vaak kort.. O ja, we roepen wel stoer: het maakt me niet uit wat een ander ervan vindt, maar dat is enkel een uiting om onszelf het gevoel te geven dat we onafhankelijk zijn van het oordeel van de ander. Waardering en aandacht zijn vitamines voor het zelfgevoel, je hebt ze regelmatig nodig. Daarom proberen we vaak deze belangstelling uit te lokken.

Dat kan op allerlei manieren. De jongen die in de trein naast een mooi meisje zit, haar ziet lezen, en zegt: wat een mooi boek heb jij, hoopt vervolgens op haar aandacht voor hem. Soms wordt van iemand gezegd: wat een aandachttrekker, wat meestal negatief bedoeld is, en soms terecht. Maar aandacht trekken op een goede manier is nodig voor ons zelfgevoel, de zelfwaardering. Zonder aandacht of waardering van de ander gaan mensen zich naar of depressief voelen, een vorm van emotionele scheurbuik.

En dat geldt voor iedereen. Of iemand thuis is of op vakantie gaat, steeds is er dat verlangen naar ons goed te voelen, wat samenhangt met hoe we onszelf waarnemen in de ogen van anderen. En als u nou niet op vakantie bent geweest, naar Bali? Och, ook op andere manieren kun je even in de aandacht staan. Probeert het eens deze week en kijk of het bevalt. Ik ga verder met de foto’s. U zou ze eens moeten zien.